Ik dacht in mezelf : " Wat zou het zijn hoe zouden die mensen met een beperking eruit zien?"
Als het dan eindelijk dinsdag was en we bij die mensen geplaatst werden was ik verrast.
Het was iets zeer onverwachts, iets wat ik me zeker niet had ingebeeld.
Het waren mensen die gewoon normaal van uiterlijk waren.Je zag amper dat ze gehandicapt waren.
Bij het lopen was iedereen blij, ze waren net als alle anderen en ze waren super gelukkig.
de glimlach op hun gezichten was voor mij onbetaalbaar!
Ethan Stynen
De dag van de 2 urenloop had ik 's ochtends een beetje schrik. Ik wist niet goed wat het verloop zou zijn. Maar een maal in de sporthal werd alles duidelijk. De schrik was vlug voorbij. Alle gehandicapten waren lief. Het was net of ze geen handicap hadden. Dat geldt toch voor de mensen die in mijn groep zaten. Ik verschoot er zelfs van hoe snel ze konden lopen. Sommigen konden sneller lopen dan ik op mijn glijpantoffels. Iedereen heeft ervan genoten ook al was het voor sommigen een zware inspanning. Er werden heel veel rondes gelopen en er werden lekkere prijzen uitgedeeld waaronder: appels, chocolade, snoep enzovoort.
Vanhout Vincent
Elias Van der Aa